N’contr’ agl’immiern, Poesia di Sergio Proia
N’contr’ agl’immiern
Iarìa buòn ì attèrra a Pàc d’ Crist
alla vall’, a taglià na cerqua.
C’ siervn’ l’ lèna fèrm, nu puòc,
p’ appiccià gliù fuòc.
Iam n’contr agl’immiern.
Facièm du fascin cu gli vign sàuc’
i chiamam Giuànn Pisciatur cu gliù strengon,
ittàm na vòc’e a Armand P’ngcòn
p’ purtà gl’ as’n i l’ fun.
Ce facèm aiutà a cacch’ dùn
a recaccià l’ lèna a gliù fuoss ‘lla Fraina, loc’a terra,
addò stànn le vrùtt ì ci stev’n gli sfullàt ‘lla guerra.
N’ ve scurdàt gliù runc’ i la runchetta!
Purtat’v pure l’ c’strèlle
ca loc’ stann incièus, rughetta,
assorbe, nocchie i ceracèlle.
